فردا، بیستم مهر، روز بزرگداشت بزرگترین غزلسرای ایرانیه.
شاعری که شعرهاش خاص تر از خاصه، تفسیر داره، یه احساساتی رو تو آدم زنده میکنه، الگوی خیلی از برخوردای اجتماعی و سیاسی و حتی عاشقانه ست.
این که میگن:
نام نیکو گر بماند زآدمی
به کز او ماند سرای زر نگار
درمورد همین خواجه حافظ دل خسته ی شیرازی مصداق داره.
غزل گفتی و دُر سفتی، بیا و خوش بخوان حافظ!
که بر نظم تو افشاند فلک عِقد ثریا را
یادش گرامی...